Szanowny Panie Prezydencie,

Sztandarem naszym będzie krzyż
Co ojców wiódł do chwały
I nas powiedzie także wzwyż
Gdzie buja orzeł biały
Ojczyźnie spłacim święty dług
Tak nam dopomóż Bóg!

(3 zwrotka hymnu KSM)

Te słowa, zawarte we współczesnym hymnie Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży w Polsce kształtowały młodych Polaków już w dwudziestoleciu międzywojennym. W odniesieniu do Pana zarządzenia jako młodzież pragniemy wyrazić swój głęboki niepokój oraz sprzeciw wobec decyzji o usunięciu krzyży i symboli religijnych z urzędów publicznych w Warszawie. Uważamy, że jest to decyzja, która może mieć negatywne konsekwencje dla naszego społeczeństwa z kilku istotnych powodów.

Po pierwsze, krzyż jest nie tylko symbolem religijnym, ale również elementem naszej tożsamości narodowej i kulturowej. Historia Polski jest nierozerwalnie związana z chrześcijaństwem, które miało kluczowy wpływ na kształtowanie naszej kultury, tradycji oraz wartości moralnych. Usunięcie krzyży z przestrzeni publicznej jest postrzegane jako próba wymazania części naszej historii i tożsamości.

Po drugie, krzyż symbolizuje wartości takie jak miłość, przebaczenie, nadzieja i pokój. Są to uniwersalne wartości, które mogą służyć jako moralne fundamenty dla całego społeczeństwa, niezależnie od wyznawanej religii bądź jej braku. Obecność krzyży w urzędach publicznych przypomina nam o tych wartościach i inspiruje do bardziej etycznego postępowania zarówno urzędników, jak i obywateli. Jest także symbolem wspólnotowości i przynależności, które są niezbędnym spoiwem narodu.

Po trzecie, decyzja o usunięciu krzyży może prowadzić do podziałów społecznych i niepotrzebnych konfliktów. W Polsce, gdzie większość społeczeństwa identyfikuje się z chrześcijaństwem, taki krok może być odebrany jako akt wrogości wobec ich przekonań i tradycji. W rezultacie zamiast promować jedność i tolerancję, możemy spotkać się z narastającą polaryzacją i poczuciem marginalizacji wśród wielu obywateli.

Po czwarte, pluralizm religijny nie oznacza usuwania symboli religijnych z przestrzeni publicznej, lecz ich współistnienie. W demokratycznym społeczeństwie, różnorodność religijna i światopoglądowa powinna być szanowana i chroniona.

Po piąte, wolność wyznania jest gwarantowana prze Konstytucję Rzeczypospolitej Polskiej. Decyzja o usunięciu krzyży jest interpretowana jako naruszenie tej wolności, ograniczające publiczne wyrażanie przekonań religijnych większości społeczeństwa. Daleko idąca neutralność, o której Pan mówi, zamiast prowadzić do poszanowania wolności obywateli, może ją ograniczać.

Po szóste, w historii i kulturze Polski krzyż jest symbolem chluby i wielkiego uznania. Pan również nosi krzyż, który zawarty jest w łańcuch prezydenckim. Krzyż Virtuti Militari znajdujący się w centralnej części insygnium jest symbolem wybitnych zasług, a także uznania, jakie obywatele mają dla wybranych przez siebie władz. Noszenie krzyża zobowiązuje więc do postawy szacunku i uznania wartości, jakie ze sobą niesie.

Współcześnie młodzi ludzie stale szukają wzorców moralnych i motywacji do angażowania się w życie społeczne. Obecność symboli religijnych, w tym krzyża, pozwala przypominać o uniwersalnych dla naszego społeczeństwa wartościach: miłości, empatii, poświęcenie i odwagi. Te ideały są niezbędne w budowaniu lepszego świata i angażowaniu się m.in. w inicjatywy społeczne czy wolontariat. Wielu młodym Polakom, również Warszawiakom, krzyż pomaga czerpać motywację do działania i troski o ojczyznę, także lokalną ojczyznę, jako świadomi obywatele.

Nasza patronka bł. Karolina Kózkówna, która zginęła z rąk rosyjskiego żołnierza w obronie czystości, godności i wiary, inspiruje nas do odważnego wołania o poszanowanie wartości chrześcijańskich. To one kształtują dużą część naszego społeczeństwa do starania o lepsze jutro.

Zatem apelujemy o zmianę tej decyzji.

Pamiętamy o Panu w modlitwie, oby jak najlepiej pełnił Pan powierzony mu urząd. Niech demokracja, konstytucja i wolność wyznania będą szanowane.