Druhny i druhowie! Niech żyje wolna i niepodległa Polska!
Wczorajszego wieczoru miałem możliwość, a zarazem wielki zaszczyt, uczestniczyć w Eucharystii oraz Apelu Poległych z okazji 74. rocznicy Powstania Warszawskiego na placu Krasińskich w Warszawie.
Modlitewne skupienie przerywają jedynie cicho stawiane kroki. To kroki młodych druhen i druhów – harcerzy rozdających wodę. Służą zgromadzonym ludziom w ten ciepły, lipcowy wieczór. W momencie przyszedł mi do głowy obraz walczącej Warszawy, gdzie po tym samym placu 74 lata temu w wielkim napięciu i oczekiwaniu biegali dziewczyny i chłopcy, czując w powietrzu zbliżające się powstanie. Myślę, że towarzyszył im strach, ale przede wszystkim poczucie obowiązku służby Ojczyźnie, walki o niepodległość i marzenia o zerwaniu kajdan niewoli.
Chcę prosić Was, koleżanki i koledzy, nie bójcie się kochać Ojczyzny jak młodzi tamtych czasów! Zechciejcie dzisiejszego dnia sięgnąć po książkę lub artykuł, opisujące wydarzenia powstania, bądźcie ludźmi znającymi historię. Poznając ją, chciejmy zachwycić się postawami życia wspaniałych Polek i Polaków, którzy pięknie ukształtowani przez cnotę, naukę i pracę służyli Ojczyźnie. Takich ludzi potrzeba dziś Polsce. Takich ludzi potrzeba w naszych środowiskach! Niech dziś przede wszystkim nie zabraknie modlitwy w intencji wszystkich poległych. Niech dzisiejszy dzień będzie także czasem modlitwy za obecne władze Polski oraz pokój.
Kończąc, pragnę podzielić się fragmentem przemówienia, które prawdziwie mnie wzruszyło. Niech słowa Zbigniewa Galperyna, Wiceprezesa Prezydium Związku Powstańców Warszawskich, będą dla nas wyjątkowym przesłaniem.
„[…] zwracam się zwłaszcza do młodych ludzi, tych, którzy za parę lub kilkanaście lat mogą decydować o losach naszego kraju. My, powstańcy, odchodzący, doświadczeni przez los chorobowy, wierzymy, że będziecie się kierować własną wiedzą, mądrością i rozsądkiem, aby już nigdy nie zagroziło nam widmo wojny, aby nigdy więcej nie zabrakło nam wolności. Wolność to bezcenny dar, którym wasze pokolenie się cieszy i miejmy nadzieję następnemu pokoleniu też będzie dane. Uczcie się od ludzi światłych, doświadczonych, jak ten dar utrzymać. Uczcie się, ale nie dajcie się pouczać. Wierzymy, że wy sami swoją młodą energią, swoim zmysłem obserwacji, rozwagą, poczuciem obowiązku i patriotyzmem, takim bez taniego patosu, będziecie wiedzieć, jak z tego daru korzystać. Teraz wasza kolej!”.
Czy jesteś gotów, by podjąć to zadanie?!
druh Patryk
